Skireis Niederau Oostenrijk, Januari 2020

(Toen we nog geen weet hadden van Corona…)

reis_1
reis_2
reis_3
reis_4
reis_5
reis_6
reis_7
reis_8
reis_9
reis_10
reis_11
reis_12
reis_13
reis_14
reis_15
reis_16
reis_17
reis_18
reis_19
reis_20
previous arrow
next arrow
reis_1
reis_2
reis_3
reis_4
reis_5
reis_6
reis_7
reis_8
reis_9
reis_10
reis_11
reis_12
reis_13
reis_14
reis_15
reis_16
reis_17
reis_18
reis_19
reis_20
previous arrow
next arrow

Geslaagde Skireis 2020, naar Niederau – Oostenrijk

Hieronder een verslag van de skireis van het afgelopen jaar. Het eerste gedeelte van het verslag is van de hand van Astri(x)d. Helaas vertrok zij door een gekneusde knie eerder naar huis. Maar Willemien en Aafke waren gelukkig bereid deze taak van haar over te nemen.
De week in Niederau in Oostenrijk verliep net als op een piste met verschillende afdalingen. Soms een soepele afdaling, een ander met veel mist of bobbels en dan weer één waarbij je de kick voelde van de adrenaline. Het was af en toe ploegen door slecht zicht, maar ook werden de glinsterende ijskristalletjes zichtbaar die zich zo mooi aftekenden in de helderblauwe lucht. Alle ervaringen kwamen voorbij.

Busreis
De busreis heen was weer als vanouds gezellig maar vermoeiend. Ton had zijn eigen gemaakte drankje bij zich wat waarschijnlijk een heus slaapmutsje voor verschillende mensen was. Of het daarmee te maken had, weet ik niet, maar het gangpad van de bus tekende zich op een gegeven moment af met allemaal benen.

Aankomst bij hotel Schneeberger
Dit keer kwamen we nogal vroeg op de plaats van bestemming. Ad heeft de hotelvrouw uit haar bed weten te bellen waardoor we van de kou bleven bespaard en in het hotel van een ontbijtje konden genieten. Daarna was het nog wachten op de kamers. Ieder had zijn eigen manier van acclimatiseren. Er werd wat gewandeld om de buurt te verkennen. Paul en Astrid kwamen een leuke route tegen waar geneeskrachtige kruiden groeide. Helaas was er door de sneeuw geen plantje te bekennen. Wel de bordjes. Er lag in ieder geval sneeuw en het was prachtig wit. Dat gevoel wil je hebben als je gaat skiën. Maar warmte is ook lekker (zeker als je uit Portugal komt) dus zochten onder andere Maria en Rinus de sauna op.

Skigebieden
De volgende dag (zondag) kon het feest beginnen. Het was die dag geen helder weer. Dus wat spannend in verband met mist en sneeuw. Zeker voor Nico was dat niet fijn. Maar de rest van de week maakte de zon alles weer goed. Er waren 2 skigebieden en om bij het grotere skigebied te komen was er een taxi nodig. Het nadeel was dat de groep zich daardoor opsplitste en het toevallig tegen komen van een ander groepje niet mogelijk was. Toch ging het op een natuurlijke wijze en er ontstonden geen aparte groepjes. Hannie had natuurlijk weer haar privé-skileraar waar ze 4 gezellige dagen mee optrok.

Eenheid in de groep
Rinus, onze steun en toeverlaat, is daar alert op. Hij wil graag de eenheid bewaken en dat doet hij uitstekend. Het geval wil dat zelfs Aafke smarties uit zijn hand heeft gegeten. Nog meer bewijs dat hij de groep bij elkaar wil houden is ook zijn aandacht voor de mensen die er niet waren. Op Rinus zijn initiatief werd er stil gestaan bij het overlijden van Ria. Ook werden kaartjes naar de afwezigen gestuurd. En niet te vergeten de verjaardagen. Elke jarige kreeg (oostenrijkse)sloffen.

 

Goede sfeer
Er is feest gevierd vergezeld met de mooie liedjes van Walter en de Tiroler outfit van het hotelpersoneel maakte het helemaal in stijl. Met, een lang niet gehoord, jodelen wordt het nostalgisch gevoel opgewekt. Het jodelen is een prehistorisch communicatiemiddel wat destijds in de bergen werd gebruikt. Een eeuwenoude traditie welke nog altijd voortduurt en een gelijkenis heeft met carnaval. Verklede mensen, muziek en dans wat onze groep ten deel viel. Een paar mensen waaronder Monique, deden mee met instrument en puntmutsje wat Monique een lachstuip bezorgde. Ton danste in optima forma met zijn gracieuze Gerda. Aad nam onmiddellijk het voortouw toen de polonaise werd ingezet en danste er ook lustig op los. En iedereen genoot, zong en lachte. Een goede sfeer waardoor verbinding ontstond.

Ogen
Willemien kon haar koude rillingen over de geprononceerde borsten van de in Tirol geklede vrouwen niet onder stoelen of tafels steken. En dát mag ook! En weer anderen konden hun ogen er niet van af houden. Ieder heeft er zo zijn eigen gevoelens en gedachten over gehad.
En over ogen gesproken. De ogen van de taxichauffeuse Sonia waar Henk in verdronk, maar ook John die ook wel een beschuitje met haar wilde eten. Zonder gêne en met een oprechtheid die een ontwapenend effect hadden.

Verwarring alom
Zoals normaal is bij een groep mensen. Niets loopt zoals het zou moeten lopen. Er gaat altijd iets mis. Er ontstond verwarring over skischoenen. Een berichtje van Judith dat een Engelsman in het hotel zijn schoenen kwijt was, veroorzaakte twijfel bij Agnes. Zij had het idee, misschien ook wel een beetje door haar man Henk, dat zij de verkeerde schoenen had aangetrokken. Gehaast nam zij een dure taxi terug naar het hotel. Bovenop de piste meldde Ad ook de verkeerde schoenen te hebben aangetrokken. Wie heeft de schoenen van wie en vooral zijn mijn schoenen wel van mij? Dat blijkt al gauw een Kafkaiaans probleem te zijn geworden. Agnes ontdekte pas in de middag nadat zij een heerlijke wandeling had gemaakt, dat het toch haar eigen schoenen waren. Maar hoe Agnes daar nou achter is gekomen?
Of Arnold die nooit voor één gat te vangen is, maar wel door een heel skirek.
En natuurlijk weer de nodige vergeten ski’s zoals Ad de cabinelift achterna is gerend voor zijn ski’s. En Aad de ski’s in de gondel liet staan waardoor ze weer mee naar boven gingen. Monique de ski’s van Astrid meenam en andersom. Zij hielden het gelukkig simpel.

Ouderen doen aan acrobatiek
Minder simpel was Monique haar duik over de piste waar het hele skigebied getuige van is geweest. Monique heeft de gouden koets van de skipiste laten uitrukken om haar samen met Hennie te laten redden. Een gekneusde hand tot gevolg waarmee zij later alsnog naar haar fans kon wuiven. Eind goed, al goed.
Maar ook Astrid kwam ten val. De meest innige omhelzing met Paul ‘ever’, kon Astrid blijkbaar niet zonder op haar knieën te gaan. Dit betekende het eind van de skivakantie voor Astrid helaas. Zij vertrok met de trein naar Nederland.
Maar er waren nog meer valpartijen. Geheel buiten haar schuld werd Judith aan geskied en liet een dubbele salto zien. Het was me een prestatie! De Hanenkam was er niets bij! Gelukkig zonder kleerscheuren. Misschien hebben we wel nieuws gemaakt in het dorp Niederau: Groep ouderen doet aan acrobatiek.

(Tot zover het verslag van Astrid. Op hun geheel eigen wijze deden Willemien en Aafke verslag van de rest van de week.)

Wist U (je) dat:

Op 23 januari
· Astrid vroegtijdig naar huis is gegaan in verband met haar verdraaide knie die ze was opgelopen door een botsing met Paul?
· We hierdoor onder andere onze verslaggeefster miste?
· Snel werden 2 anderen gestrikt.
· Dit Aafke en Willemien zijn die het verslag van deze week af mogen maken?
· We heel gezellig allemaal deze dag in het kleine gebied skieden en Paul ’s avonds bekende dat hij verbaasd was dat de groep van ‘alleen het kleine gebied’ (ja sorry Rinus toch een groep in de groep) gewoon kunnen skiën (haha)?
· We ’s avonds vlees/kaas fondue aten?
· Rinus voor het eerst (!!!) AOW vandaag gekregen heeft en dit waarschijnlijk stilletjes alleen gevierd heeft?

Op 24 januari
· Het busje, die 8 personen naar de ‘uitbreiding’ zou brengen, bijna kiepte toen hij de vrachtwagens op het weggetje bij het hotel wilde omzeilen!! Wil, die voorin zat, dit erg angstig vond?
· Er al vroeg helikopters landden achter het hotel. Velen hiernaar keken, maar gelukkig niets met ons te doen hadden?
· De kleine kaartbezitters elke dag wat lichaamsbeweging hadden met het sjokken naar de bushalte bij de Spar en dat ze aan het einde van de dag vaak ingeblikt weer terugkwamen?
· De vraag was: viel Janny nu of viel ze niet toen Henk een foto van dichtbij wilde maken? Gezien de foto lijkt het meer op ballet dus viel ze niet?
· Judith alweer dapper mee ging skiën?
· Dat we ’s middags getrakteerd zouden worden op thee/koffie met taart in het hotel?
· Na een fijne ski dag de meesten om 5 voor 4 samenkwamen aan de ‘stammtisch’
Op 25 januari
· Dat Henk en Agnes alles uit de laatste dag wilden halen en al vroeg vertrokken waren? En na een lange eerste afdaling 1 1/2 uur vast zaten in de lift?
· 10 Anderen, die later vertrokken waren, voor het eerst in de rij stonden voor deze weigerende lift en uiteindelijk na een poosje wachten besloten hadden terug te gaan naar Niederau en daar heerlijk hebben kunnen skiën?
· Dat tegen het eind van deze skireis Henk één van zijn gehoorbeschermers miste en velen meezochten om deze te vinden maar helaas zonder resultaat?

Op 26 januari
· Na een goed verlopen nacht en Zutphen in zicht kwam, de chauffeurs een rondje van de zaak gaven op de rotonde bij Brummen?
· Arnold en Wil ingrepen zodat we toch rond 11.15 uur bij de Mac aankwamen?
· Hotel houdster Sabina, Henk gemeld had dat het verloren apparaat gevonden was? (Hoera!)
· Ton en Heidi ons voor de reünie op 20 september weer gastvrij zullen ontvangen? (Hulde!).
· Dat we na ‘Kus’ ieder voldaan zijns weegs gingen na een fantastische zonnige ski week.
· We Rinus en Ad hiervoor erg bedanken!!!